Όταν βάζεις με τα χεράκια σου... τα "ματάκια" σου!

Οι ρόλοι του στη τηλεόραση γίνονται σημείο αναφοράς. Ο Μιχάλης Αεράκης ήταν ο άνθρωπος που πήρε ένα "κακορίζικο" ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης και το πήγε στο Τσάμπιονς Λίγκ. Πήρε ένα μιρό θεατράκι της Περιφέρειας και το πήγε στη κορυφή. Επίδαυρο, Ηρώδειο και όλες οι Περιφέρειες να ζητάνε τις παραγωγές μας. Η ενδοχώρα... που ποτέ δεν είχε ακούσει τη λέξη θέατρο την έμαθε από τον Αεράκη.

Παραγωγές που άφηναν τους ανθρώπους του πολιτισμού με ανοιχτό το στόμα. Ένα θέατρο που μιλούσαν όλοι και όλες ανά την Ελλάδα. Σε αυτό το θέατρο ο Αεράκης έδωσε όλη του την αγάπη, όλο του τον εαυτό και άφησε πίσω την προσωπική του καριέρα ως ηθοποιός αλλά και ως σκηνοθέτης. Μετά από 17 χρόνια... κάποιοι (λέγε με Αθανασόπουλο και Βάμβουκα) θέλησαν να τον αλλάξουν.

Δυστυχώς αυτά τα 8 χρόνια παρά τις προσπάθειες που έχει κάνει η Μαλανδράκη και οι νέοι καλλιτεχνικοί διευθυντές ποτέ το θέατρο μας δεν έφτασε το επίπεδο που ήταν επί Αεράκη.

Η πορεία του από εκεί και μετά... αποδεικνύει πόσο χαζοί τελικά είμαστε στα Χανιά.

Πως βγάζουμε μόνοι μας τα "ματάκια μας". Ο Μιχάλης μας λείπει. Τον καμαρώνουμε όμως στις οθόνες μας. Ευχόμαστε κάποια στιγμή να θελήσει να επιστρέψει και να μας ξαναχαρίσει ένα θέατρο ανάλογο του ονόματος του.

*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Κόσμος της Ενημέρωσης